شرایط مطالعه 

((بکارگیری شرایط مطالعه یعنی بهره وری بیشتر از مطالعه ))

شرایط مطالعه ، مواردی هستند که با دانستن ، بکارگیری و یا فراهم نمودن آنها ، می توان مطالعه ای مفیدتر با بازدهی بالاتر داشت و در واقع این شرایط به شما می آموزند که قبل از شروع مطالعه چه اصولی را به کار گیرید ، در حین مطالعه چه مواردی را فراهم سازید و چگونه به اهداف مطالعاتی خود برسید و با دانستن آنها می توانید با آگاهی بیشتری درس خواندن را آغاز کنید و مطالعه ای فعالتر داشته باشید :

1- آغاز درست :برای موفقیت در مطالعه ،باید درست آغازکنید.

2- برنامه ریزی : یکی از عوامل اصلی موفقیت ، داشتن برنامه منظم است .

3- نظم و ترتیب: اساس هر سازمانی به نظم آن بستگی دارد .

4-حفظ آرامش: آرامش ضمیر ناخود آگاه را پویا و فعال میکند.

5- استفاده صحیح از وقت :بنیامین فرانکلین، ((آیا زندگی را دوست دارید؟ پس وقت را تلف نکنید زیرا زندگی از وقت تشکیل شده است .))

...... 

تکنیک های مطالعه ی صحیح + راهنمای روش مطالعه صحیح و اصولی و روشهای مرور مطالب خوانده شده


آیا تاکنون به این موضوع فکر کرده‌اید که هنگام مطالعه از چه روشی استفاده می‌کنید؟ یک روش مطالعه صحیح و اصولی می‌تواند بسیاری از مشکلات تحصیلی را از بین ببرد. بررسیهای بعمل آمده گویای آن است که افرادی که در زمینه تحصیل موفق بوده‌اند، روش صحیحی برای مطالعه داشتند. یادگیری (learning) مسئله‌ای است که در سراسر طول زندگی انسان بویژه در دوران دانش آموزی و دانشجویی اهمیت زیادی دارد. چرا که دانش آموزان و دانشجویان همیشه در معرض امتحان و آزمون قرار دارند و موفقیت در آن آرزوی بزرگشان است 

همه ما پيش از امتحان يا وقايع مهم ديگر، درجاتي از نگراني يا تنش را تجربه مي‌كنيم.
در واقع كمي ترس و نگراني‌، ما را برمي‌انگيزد و به كمك‌مان مي‌‌آيد. ولي نگراني بيش از حد مي‌تواند مشكل ايجاد كند مخصوصا اگر در جريان آماده‌سازي و انجام امتحان‌ها مزاحمت ايجاد كند.


مقابله با اضطراب
اولين گام اين است كه بين 2 نوع اضطراب تمايز قائل شويم. اگر اضطراب شما نتيجه مستقيم عدم آماده‌سازي باشد آن را واكنش طبيعي و منطقي در نظر بگيريد ولي اگر كاملا آماده‌ايد ولي با اين حال هنوز وحشت زده و يا حساس هستيد واكنش شما منطقي نيست. با اين كه هر دوي اين اضطراب‌ها طبيعي تلقي مي‌شوند( چون هر كسي ممكن است آنها را تجربه كند) ولي محققا آنچه اهميت دارد به دست آوردن دانش و اطلاعات در زمينه چيره شدن بر آثار اين گونه اضطراب‌ها است.

.... 

1- پرهیز از لبخندزدن و رفتار مهربانانه با شاگردان:

اگر مجبوريد كه سال تحصيلي را عليرغم ميل باطني خود در كلاسي يا مدرسه اي با سختي آغاز كنيد اين مساله نبايد به دانش آموزان القا شود.

2- دوست شدن با شاگردان وقتی که در کلاس هستید:

رفتار دوستانه لازمه ي تدريس موفق در كلاس است اما دوستي با شاگردان يك بده بستان پاياپاي را مي طلبد كه اين براي يك معلم صورت خوشي نخواهد داشت و شما را در شرايط سختي قرار خواهد داد. 

والدين ، هيچ گاه اطمينان ندارند که آيا به اجبار کودک را به مدرسه فرستادن کار درستي است يا نه؟ آنها به طور دقيق نمي دانند که آيا کودک ، واقعا احساس ضعف و بيماري کرده يا مثل بسياري از کودکان که گاهي دلشان نمي خواهد به مدرسه بروند بهانه گيري مي کند. در خانه هايي که مدرسه رفتن کودکشان به صورت مشکل در آمده صبحهاي زود، مالامال از اشک و دعوا و سر و صداست. بعضي از کودکان صبح که از خواب بيدار مي شوند، مي گويند که به مدرسه نمي رويم و تعداد ديگرشان تمارض به دل درد و سردرد مي کنند، يا با آه و ناله اعلام مي کنند که حالشان خوب نيست. مهم نيست فرزندتان چگونه حالت اضطراب و نارضايتي خود را نشان مي دهد، بلکه آنچه اهميت دارد اين است که شما با دلداري دادن ، اعتماد به نفس او را تقويت کنيد؛ اما گاهي اوقات بايد علايم فيزيکي را که باعث نشانه هاي بيماري فرزندتان مي شود ناديده بگيريد و بهترين راه اصرار به اصل موضوع است که او بايد به مدرسه برود. به نظر يکي از کارشناسان در اين مواقع بهتر است بگوييد: «عزيزم تو يک درجه هم تب نداري و چشمانت سرحال و شاداب است. مامان و بابا امروز کارهاي مهمي دارند که بايد انجام دهند. پس بهتر است به مدرسه بروي تا ما هم به کارهايمان برسيم.» با وجود اين ، اگر به فرزندتان به دليل اين که واقعا بيمار است ، اجازه مدرسه رفتن را نداديد، او را مطمئن سازيد که روز خوبي در خانه نخواهد داشت. او را در رختخوابش بخوابانيد و در ساعات بعدي روز هم ، حتي اگر گفت حالش بهتر است ، اجازه بازي ندهيد.

.... 

بسيارى از والدين، ناآگاهانه كودك خود را فقط با هدف تقويت مهارت هاى حافظه اى و انباشتن ذهن او از اطلاعات لغوى، تربيت و هدايت مى كنند و براى حافظه و هوش كودك اهميتى بيش از حد قايل مى شوند. اين گروه از والدين با اصل قرار دادن هوش و حافظه كودك از پرورش ساير توانمندى هاى ذهنى و روانى كودك خود كه مهم ترين آن ها تفكر خلاق است، غافل مى مانند.
معمولاً رقابت ميان كودكان وقتى پديد مى آيد كه نوعى ارزيابى و رتبه بندى توسط والدين وجود داشته باشد و يا جايزه اى در ميان باشد. در اين حالت كودكان چنان چه احساس كنند كه كار آن ها توسط والدين مورد ارزش گذارى قرار خواهد گرفت و يا به بهترين كار جايزه يا پاداش داده خواهد شد، بيش از آن كه به انجام كار بهتر بينديشند به كسب آن جايزه فكر مى كنند.گاه بسيارى از والدين براى كودك خود قوانين و مقرارت خشك و محدود كننده نظير تعداد ساعت هاى درس خواندن در روز، راس ساعت معين خوابيدن، استفاده از لوازم خاص و... قرار مى دهند. در اين وضعيت كودك تدريجاً به كليشه اى و تكرارى رفتار كردن عادت مى كند و اين خود نقطه مقابل خلاقيت است.